Πέρασα τη διάβαση Παύλου Μελά με Τσιμισκή, τράβηξα για την Αγίας Σοφίας και το μυαλό μου ακόμα εκεί. Στην κουβέντα του καφέ. Για τον έναν και για τον άλλον και για όλους μαζί.
Όταν έφθασα στο σπίτι, έσπασα το βάζο με τις εικόνες. Ιστορίες αληθινές και ήρωες πραγματικοί μιας ζωής φωτισμένης με λάμπες φθορίου πάνω από τα γραφεία τα στενά και πίσω από τα γκισέ, ξεχύθηκαν βιαστικά στο χαρτί...
