Αγαπητέ αναγνώστη,
Όλα αυτά τα χρόνια που είμαστε φίλοι με τον Τόνι μοιραστήκαμε τον ίδιο παιδικό ενθουσιασμό για τις νεράιδες. Δεν είχαμε όμως συνειδητοποιήσει τη σημασία αυτού του κοινού σημείου που μας έδενε, ούτε είχαμε φανταστεί πως αυτός ο δεσμός θα μπορούσε να δοκιμαστεί.
Μια μέρα ο Τόνι κι εγώ -μαζί με αρκετούς ακόμα συγγραφείς- υπογράφαμε βιβλία σε ένα μεγάλο βιβλιοπωλείο. Όταν τελειώσαμε, καθυστερήσαμε για λίγο στο κατάστημα βοηθώντας να τακτοποιήσουν τα βιβλία και κουβεντιάζοντας.
Τότε ένας υπάλληλος μας πλησίασε και μας είπε ότι είχαν αφήσει ένα γράμμα για μας. Όταν ρώτησα για ποιον ακριβώς από τους δυο, μείναμε έκπληκτοι με την απάντησή του.
`Και για τους δυο σας`, είπε.
Ένα ακριβές αντίγραφο του γράμματος θα βρείτε στην επόμενη σελίδα. Ο Τόνι πέρασε κάμποση ώρα κοιτάζοντας επίμονα τη φωτοτυπία που το συνόδευε. Ύστερα, με φωνή σιγανή, εξέφρασε τις απορίες του για το διασωθέν χειρόγραφο.
Γράψαμε ένα βιαστικό σημείωμα, το βάλαμε μέσα στο φάκελο και ζητήσαμε από τον υπάλληλο να το παραδώσει στα αδέλφια Γκρέις.
Δεν πέρασε πολύς καιρός, και ένα δέμα τυλιγμένο με μια κόκκινη κορδέλα έφτασε στο σπίτι μου. Λίγες μέρες μετά τρία παιδιά χτύπησαν το κουδούνι μου και μου είπαν αυτή την ιστορία.
Το τι ακολούθησε στη συνέχεια είναι πολύ δύσκολο να το περιγράψω. Ο Τόνι κι εγώ βρεθήκαμε ξαφνικά σε έναν κόσμο στον οποίο ποτέ δεν είχαμε πιστέψει απόλυτα. Τώρα ξέρουμε ότι νεράιδες δε συναντάς μόνο στα παραμύθια. Υπάρχει ένας ολόκληρος αόρατος κόσμος γύρω μας, και ελπίζουμε, αγαπητέ αναγνώστη, ότι θα ανοίξεις κι εσύ τα μάτια σου και θα τον δεις.