Δεν είναι εγχείρημα εύκολο το να προσπαθήσει κανείς, με τη βοήθεια της γραμματικής και των εικόνων, να ζωντανέψει μια γλώσσα όπως τα αρχαία ελληνικά, δηλαδή μια γλώσσα νεκρή. Αφού δεν θα μπορούσαμε ποτέ να συνομιλήσουμε με τον Σωκράτη, μια παθητική γνώση της γλώσσας του αρκεί. Μας αρκεί ν` ακούμε. Η μετατροπή της παθητικής γνώσης σε ενεργητική μπορεί να έχει νόημα μόνο σαν παιχνίδι. Το διδακτικό παιχνίδι (και κάθε παιχνίδι εμπεριέχει μια εκπαιδευτική πρακτική, ακόμα και αν αυτή δεν είναι άλλη από την πρακτική της εκμάθησής του) που μας προτείνουν οι δημιουργοί αυτού του εύθυμου βιβλίου αποσκοπεί στο να μάθουν οι μαθητές ν` αναγνωρίζουν τα βασικά συντακτικά φαινόμενα της αρχαίας σ` ένα λόγο που μπορούν εύκολα να τον οικειοποιηθούν ακριβώς επειδή τους είναι οικείες οι καταστάσεις που περιγράφει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]