Οι προηγούμενες Στιγμές (I και II) του Λεωνίδα Κύρκου αγαπήθηκαν από το κοινό, δέχθηκαν θετικές κριτικές, υπενθύμισαν περιστατικά ανθρώπινα από μια πλούσια και πολυκύμαντη πολιτική διαδρομή. Στις Στιγμές III κυριαρχούν ξανά τέτοιες αναφορές. Συναντούμε, λοιπόν, μεταξύ άλλων, στιγμιότυπα από δίκες και απόπειρες αθώωσης στα δύσκολα εμφυλιακά και μετεμφυλιακά χρόνια, από τις συλλήψεις των πρώτων ημερών της απριλιανής δικτατορίας, από μεταπολιτευτικές συζητήσεις και διαμάχες, από τολμηρά εγχειρήματα αναζήτησης διεξόδου σε επώδυνα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής (Μακεδονικό). (. . .) Τα μαθήματα ελευθερίας, αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης που διαπερνούν (και) τις σελίδες των Στιγμών III δημιουργούν στον αναγνώστη τους την αίσθηση ότι ο Λεωνίδας Κύρκος θέλει να μας υπενθυμίσει με τον δικό του τρόπο ότι πολιτική χωρίς ανθρωπιά είναι αδιανόητη. Ακόμη και στις πιο δύσκολες εποχές, στους πιο χαλεπούς καιρούς.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]