Η ποίηση πάντοτε εκλέγει τα αντικείμενά της με αγνότητα και ακρίβεια. Εμπιστεύεται τα χείλη εκείνα που μπορούν μες στους πολλούς βόμβους να σχηματίσουν τα αληθινά ονόματα των πραγμάτων, τα χέρια που ξέρουν να οδηγήσουν το δικό της πολύπλοκο άροτρο στο χώμα, το χώμα της γλώσσας, το χώμα της ψυχής μας. Γιατί η ποίηση είναι πρωταρχικά αυτή η επίμονη διαδικασία, η μυστική προετοιμασία, η αναπαρθένευση για την εκάστοτε και πάντοτε πρώτη άνοιξη. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
