"Πρόκειται, όμως, για μια τόσο παράλογη υπόθεση, που δίσταζα να σας μιλήσω γι` αυτήν. Από την άλλη, παρότι ασήμαντη, είναι αναμφίβολα παράξενη· και γνωρίζω ότι σας αρέσει καθετί πέρα από τα συνηθισμένα. Κατά τη γνώμη μου, όμως, το ζήτημα εμπίπτει περισσότερο στην αρμοδιότητα του δόκτορα Γουότσον από ό,τι στη δική μας".
"Ασθένεια;" ρώτησα εγώ.
"Παράνοια, χωρίς άλλο. Και μάλιστα το πιο παράξενο είδος. Θα περιμένατε, τη σήμερον ημέρα, να τρέφει κανείς τόσο μίσος για τον Μεγάλο Ναπολέοντα, ώστε να καταστρέφει κάθε εικόνα του;"
