Οι ελλαδικές ελίτ, κεντροαριστερές, αριστερές ή δεξιές, δυτικόστροφες εκ πεποιθήσεως ή εκ συρμού, αποστρέφονται την παράδοση και την ορθόδοξη ανθρωπολογία. Πλειοδοτούν στην κατεδάφιση και την εκρίζωση των διαχρονικών θεμελίων του εθνους. Ζούμε στους χρόνους που, κατά τον πατρο-Κοσμά, «διευθύνουν τα άλαλα και τα μπάμπαλα». Οι αναλυτές της μεταμοντέρνας εποχής την βλέπουν αμφίσημη, ποικίλη, διασκεδαστική και αστεία, ανεκτική και χαοτική. Επίσης ασεβή, που περιθωριοποιεί την ιδεολογία και τις αιώνιες αλήθειες. Η ιστορία αυτή γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη καθώς ο εικονικός κόσμος του κυβερνοχώρου και οι λειτουργίες της δικτυακής οικονομίας επιβάλλουν μια προσομοιωμένη πραγματικότητα, στην οποία ήδη εισάγονται κατά μάζες τα παιδιά του πλανήτη. Η δημοκρατία κινδυνεύει τώρα όχι από στρατιωτικά πραξικοπήματα, αλλά από την κυριαρχία του καταναλωτή. Είναι γεγονός που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση ότι το πλειοψηφικό ρεύμα του λαού που αντιστέκεται εμπνέεται, και το ομολογεί φωναχτά ή σιωπηρά, από την εκκλησιαστική παράδοση και τα παραδείγματά της. Η Εκκλησία αντιστέκεται σε ενεστώτα διαρκείας. Έτσι την θέλει και την αισθάνεται ο πιστός. Επομένως η νέα πρόταση για την αντιμετώπιση της κρίσης δεν είναι είδηση ότι μπορεί να έχει αφετηρία την ορθόδοξη παράδοση.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]