«Όμοιος ομοίω αεί πελάζει» έλεγαν οι αρχαίοι, με την έννοια ότι οι άνθρωποι συνηθίζουν να προσεγγίζουν ομοίους τους, ως προς την τάξη και ως προς τη συμπεριφορά, ανθρώπους. Η μεταφορά αυτού του αρχαίου ρητού, με το ρόλο του ανθρώπου να έχει αντικατασταθεί από ένα πολύπλοκο συνήθως σύστημα, μπορεί να «γεννήσει» την ιδέα της προσομοίωσης. Πιο συγκεκριμένα, μπορούμε να ορίσουμε την προσομοίωση ως τη διαδικασία κατασκευής ενός πειραματικού μοντέλου -που θα μιμείται το πραγματικό σύστημα στις λειτουργίες που μας ενδιαφέρουν- και της διεξαγωγής πειραμάτων με σκοπό είτε την κατανόηση της συμπεριφοράς του είτε την εκτίμηση διαφόρων στρατηγικών για τη διαχείρισή του. Αποτελεί τη μόνη προσέγγιση για την επίλυση σύνθετων προβλημάτων με τεράστιου εύρους εφαρμογές, άμεσες (σε επιχειρήσεις, κατασκευαστικές εταιρείες, οικονομικούς οργανισμούς κλπ) και έμμεσες με βάση τη συνεισφορά της στην επίλυση προβλημάτων άλλων επιστημονικών περιοχών (ουρές αναμονής, θεωρία παιγνίων, αξιοπιστία συστημάτων κλπ). Βασικός στόχος του βιβλίου είναι η μεθοδολογία ανάπτυξης και εφαρμογής της προσομοίωσης σε διαφορετικά πεδία και σε συνδυασμό με αναλυτικές εφαρμογές της με πραγματικά δεδομένα, με επίκεντρο τις επιχειρηματικές προσομοιώσεις. Τέλος, δίνεται έμφαση στη συνεισφορά της προσομοίωσης σε δύο σύγχρονα πεδία επιτελικών και πολλαπλών εφαρμογών: τη θεωρία ουρών και τη θεωρία παιγνίων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]