(. . .) Αγνοημένες συνήθως από την επίσημη Ιστορία κι εθνικιστική παραφιλολογία, οι βιαιότητες όλων των εμπολέμων της δεκαετίας 1912-1922 κατά των αλλοεθνών αμάχων των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας δεν ήταν μια απλή «παράπλευρη» συνέπεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων. (. . .) Οι ξεριζωμένοι Έλληνες της Σμύρνης και του Πόντου, οι τουρκομουσουλμάνοι πρόσφυγες απ` τα Βαλκάνια και την Κρήτη ή οι σλαβόφωνοι Μακεδόνες που εγκατέλειψαν τα φλεγόμενα χωριά τους μπροστά στη νικηφόρα προέλαση του ελληνικού στρατού αποτελούν μερικά μόνο από τα θύματα μιας ενιαίας διαδικασίας. Η καταγραφή αυτής της σκοτεινής πλευράς των πολέμων της «ένδοξης δεκαετίας» αποτελεί το αντικείμενο του παρόντος βιβλίου. Για τη συγγραφή του χρησιμοποιήθηκαν κυρίως ημερολόγια και απομνημονεύματα ελλήνων στρατιωτικών, σε συνδυασμό με αδημοσίευτο ή δημοσιευμένο αρχειακό υλικό. Σε ειδικά παραρτήματα σκιαγραφούνται, τέλος, ζητήματα όπως η τραγωδία του Πόντου, οι σφαγές των Τουρκοκρητικών το 1897 ή τα θύματα της βουλγαρικής κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]