Τα ποιήματα του Σπύρου Τζουβέλη που παρουσιάζονται στο βιβλίο του "Ποιήματα 1959-2006" σημαδεύουν τους σταθμούς μιας ζωής διαποτισμένης από την αγάπη της ποίησης.

Μετά την εισαγωγική "Άνοιξη των Θεών" και την πρώιμη απογραφή της "Πέμπτης χορδής", οι "Κύκλοι και ημικύκλια" φθάνουν σε μια κορύφωση με τη διερεύνηση κατά βάθος της ανεξιχνίαστης δομής του προσώπου, του πάθους και του χρόνου.

Ακολουθούν οι "Ομοιοκαταληξίες", απόπειρα επιστροφής σε παραδοσιακές ποιητικές φόρμες, που ωστόσο δεν εμποδίζουν την έκφραση της αγωνίας, της τρυφερότητας και του φόβου.

Τέλος, το "Συνέδριο στο σκοτάδι", είναι μια κραυγή αγανάκτησης, οργής, αλλά και σαρκασμού απέναντι στην εξουθενωτική έκπτωση των ανθρωπίνων αξιών. Όμως στο δεύτερο μέρος (Ψυχοτρόπιο), οι εντυπώσεις απαλύνονται μ` ένα δισταχτικό χαμόγελο λανθάνουσας αισιοδοξίας.

Οπωσδήποτε, για να λυθεί ο γρίφος, ο ποιητής ελπίζει στη συμμετοχή του ευαίσθητου αναγνώστη...