[...] Η συνεισφορά του Πόε στη λογοτεχνία είναι τεράστια, κυρίως επειδή δημιούργησε δύο νέα είδη, τα οποία στη συνέχεια θα καθιερώνονταν και θα ακολουθούνταν από πολλούς συγγραφείς: το αστυνομικό μυθιστόρημα (με το "Διπλό έγκλημα της οδού Μοργκ") και τη λογοτεχνία του φανταστικού (με το σύνολο των διηγημάτων του). Το σύντομο νεανικό πέρασμα του Πόε από την ποίηση (επηρεασμένο από τον ευρωπαϊκό Ρομαντισμό) περιέχει, εν σπέρματι, όλα τα θέματα που θα αναπτύξει μετέπειτα στα πεζά του: απαισιοδοξία, εμμονή του θανάτου, παράξενα απόκοσμα τοπία, μεταφυσικός τρόμος, παθιασμένοι έρωτες που καταλήγουν στον τάφο. Το σύμπαν του είναι ένας κόσμος όπου υπάρχει μόνον ο εαυτός του, περιτριγυρισμένος από φαντάσματα και μακάβριες οπτασίες, από ανείπωτες αισθήσεις που είναι ο μόνος που τις αντιλαμβάνεται. Όπως αναφέρει και ο ίδιος χαρακτηριστικά: "Συχνά μου φαινόταν πως άκουγα καθαρά τον ήχο του σκοταδιού, καθώς δρασκελούσε τον ορίζοντα". Έντγαρ Άλλαν Πόε, ο Ποιητής του Ερέβους...

Δημήτρης Χορόσκελης

Και το Κοράκι στέκει σαν βαλσαμωμένο
μένει ακόμη καθιστό, μένει ακόμη καθισμένο
στην ωχρή της Παλλάδας προτομή, πάνω στης πόρτας την ακριά.
Και τα μάτια του είναι ίσια καρφωμένα
ίδια μ` εκείνα ενός δαίμονα εκστασιασμένα
κι όπως της λάμπας το φως ρίχνει στο πάτωμα τη δική του τη σκιά
και η ψυχή μου που μαζί της μπερδεύεται κατάχαμα εκεί δα
δεν θέλει ν` ανασηκωθεί - Ποτέ πια!