Στις σελίδες αυτού του βιβλίου ο αναγνώστης θα «ακούσει» τις φωνές κατοίκων της Πίνδου που αφηγούνται τα βιώματά τους κατά τη δεκαετία του 1940. Άντρες, γυναίκες και παιδιά, αγρότες, κτηνοτρόφοι, δάσκαλοι, βιοτέχνες και δικηγόροι, τοπικά στελέχη, απλά μέλη αντιστασιακών και άλλων οργανώσεων και «αμέτοχοι», αριστεροί, δεξιοί και φιλελεύθεροι περιγράφουν οι ίδιοι τα γεγονότα και τις εμπειρίες που τους σημάδεψαν και διαμόρφωσαν την ατομική και συλλογική μνήμη αυτής της περιόδου. Σκοπός του βιβλίου είναι να αποδοθεί στους αφανείς πρωταγωνιστές ο ρόλος που τους ανήκει ως παραγωγών γνώσης. Μέσα από την πλούσια και συχνά χυμώδη γλώσσα τους αναδύεται μια μοναδική εικόνα της κοινωνικής πραγματικότητας, όπου δεν υπάρχουν ήρωες και οι άνθρωποι διστάζουν και ταλαντεύονται, όπου ο «εχθρός» δεν είναι μονοδιάστατος, αλλά πολύμορφος, όπου ο «φίλος» δεν είναι αμιγώς καλός και οι επιλογές δεν υπαγορεύονται μόνο από ιδεολογικές σκοπιμότητες αλλά από και πληθώρα επιταγών που συχνά αλληλοσυγκρούονται.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]