Εκείνο που αναμφισβήτητα χαρακτηρίζει το μυθιστόρημα της Γαλάτειας Σαράντη «Πασχαλιές» είναι η αγάπη· αγάπη στον άνθρωπο, στη ζωή, στη φύση. Με απλότητα και πειστικότητα φωτίζονται και ζωντανεύουν οι ήρωες του βιβλίου -μέλη μιας οικογένειας στην επαρχία στα χρόνια του πολέμου και της Κατοχής- καθώς αγωνίζονται να κρατήσουν την ανθρωπιά τους και τις αξίες. Η Λίνα και ο Αλέκος, τα δύο αδέρφια, ζούνε με ένταση και συγκίνηση και ευαισθησία τις ανεπανάληπτες ημέρες της εφηβείας και της νεότητας, τη μαγεία του παραμυθιού και την έκσταση της χαράς και του πόνου. Μέσα από την αγάπη ωριμάζουν, προσπαθούν να κατανοήσουν και να αποδεχτούν το μυστήριο της ζωής, τον πόνο του χωρισμού και του θανάτου, τον παραλογισμό του πολέμου και των ανθρωπίνων σχέσεων, διατηρώντας τη βεβαιότητα πως οι πασχαλιές θα ανθίζουν πάντα!».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]