Το βιβλίο αυτό δεν είναι παρά ένα λεύκωμα με παλιές φωτογραφίες από τον ελληνικό Μεσοπόλεμο, από την περίοδο δηλαδή 1918-1940. Το ενδιαφέρον σ` αυτές είναι ότι δεν προβάλλουν τα κορυφαία ιστορικά γεγονότα της εποχής και δεν απεικονίζουν κορυφαίες ιστορικές μορφές. Αντίθετα, προβάλλουν την καθημερινότητα απλών ανθρώπων, που δεν βρέθηκαν ποτέ στο προσκήνιο της καταγραμμένης επίσημης ιστορίας, ανθρώπων που η μνήμη τους δεν άντεξε στο χρόνο και χάθηκε για πάντα... Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου ο αναγνώστης θα ταξιδέψει στο χρόνο και θα βιώσει μια άλλη διάσταση του παρελθόντος, τη διάσταση της λεγόμενης ιστορίας των ανώνυμων. Είναι μια άλλη ιστορία, που δεν καταγράφηκε και δεν θα καταγραφεί ποτέ και από κανέναν, μια ιστορία κατακερματισμένη σε εκατομμύρια μικρά κεφάλαια, όσα και οι άνθρωποι που γεννήθηκαν, έζησαν και πέθαναν σ` αυτόν τον τόπο. Γιατί ο κάθε άνθρωπος που απαθανατίζεται σ` αυτές τις ταλαιπωρημένες προπολεμικές φωτογραφίες, υπήρξε. Κι υπήρξε όχι ως απρόσωπο κομμάτι μιας παχυλής κι απροσδιόριστης «μάζας», αλλά ως αυτόνομη ενότητα, που ονειρεύτηκε, αγάπησε, μίσησε και εισέπραξε προσωπικά τις οδυνηρές συνέπειες της άλλης, της καταγραμμένης επίσημης ιστορίας. Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες ο αναγνώστης θα γνωρίσει αυτούς τους άγνωστους μα και τόσο οικείους καθημερινούς ανθρώπους του Μεσοπολέμου, θα περπατήσει στους δρόμους τους, θα καθήσει στις αυλές τους, θα βρεθεί στις γιορτές και στις εκδρομές τους, θα μπει στα σπίτια και στα καφενεία τους και θα βιώσει κάποιες στιγμές τους, που διαχύθηκαν οριστικά και δεν τις θυμάται πια κανείς...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]