(. . .) Στο τρίτο της βιβλίο η Γερμανίδα Τζέννυ Έρπενμπεκ, γνωστή στο ελληνικό κοινό από την `Ιστορία του γερασμένου παιδιού` και τα `Σκύβαλα`, δανείζεται το υλικό της από την πολιτική πραγματικότητα μιας μακρινής ηλιόλουστης χώρας και με χειρουργική ακρίβεια ανατόμου αποκαλύπτει ένα φρικτό έγκλημα. Καταφέρνει μια άσκηση ισορροπίας, στην οποία η φρίκη και η ομορφιά -χωρισμένες από μια αδιόρατα λεπτή κλωστή- αγγίζουν η μία την άλλη, στην οποία το ίδιο το ανείπωτο κατέχει μια απαράμιλλη ορμή. Το `Παιχνίδι με τις λέξεις` (2004) πρέπει να διαβαστεί απνευστί, ει δυνατόν ψιθυριστά, ως ένα πολιτικό θρίλερ με εφιαλτικές ψυχολογικές προεκτάσεις ή ως ένα ψυχολογικό θρίλερ με εφιαλτικό πολιτικό υπόβαθρο. Και θα ξαναδιαβαστεί, πάλι και πάλι. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]