Αν γενικότερα η επικοινωνία αποτελεί το υπόβαθρο δημιουργίας του πανανθρώπινου πολιτισμικού γίγνεσθαι, τότε η επικοινωνία που πραγματώνεται στο χώρο της προσχολικής και πρωτοσχολικής εκπαίδευσης αποτελεί την πεμπτουσία της πραγμάτωσης και εδραίωσης σχέσεων αλληλεπίδρασης. Υπό την έννοια αυτή, η επικοινωνία προσδιορίζεται ως «παιδαγωγική». Η Παιδαγωγική Επικοινωνία, ως μέρος του ευρύτερου επικοινωνιακού φάσματος, προσλαμβάνει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα όταν πραγματώνεται με την αξιοποίηση της λεκτικής και ιδίως της μη λεκτικής επικοινωνιακής οδού. Οι ανθρώπινες δυνατότητες επικοινωνίας με την ανάπτυξη αντίστοιχων μη λεκτικών επικοινωνιακών συμπεριφορών είναι τόσο πολύμορφες που δημιουργούν έναν άριστο κώδικα επικοινωνίας, ο οποίος ονομάζεται «γλώσσα του σώματος». Στο βιβλίο αυτό, το ενδιαφέρον αναφέρεται ενδεικτικά στην απτική συμπεριφορά, η οποία αποτελεί μορφή της μη λεκτικής επικοινωνιακής ικανότητας, τόσο ανεπαίσθητη όσο και σπουδαία καθώς σχετίζεται με την αίσθηση της αφής. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]