Τα κείμενα που απαρτίζουν το βιβλίο θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ένα ιδιότυπο οδοιπορικό. Είναι σημείωσεις - με τη μορφή λόγου - ενός καταγραφέα εντυπώσεων που ανατρέχει σε μια μεγάλη παρακαταθήκη. Με ιμπρεσιονιστική όσο και λογική επεξεργασία του υλικού, η διαδρομή αυτή παράγει λόγο που άλλοτε έχει το χαρακτήρα αφηγήματος ή χρονικού, άλλοτε μορφή ποιητικής σπουδής ή ευσύνοπτου στοχαστικού αφορισμού. Γραφή που ταμιεύει την έκπληξη και το σαρκασμό, και αναδεικνύει οπωσδήποτε τον πνευματικό χαρακτήρα των πραγμάτων. Οι κουρτίνες του Γκαριμπάλντι είναι μια πινακοθήκη προσώπων, τόπων, γεγονότων που τα ενοποιεί ένα χαρακτηριστικό και διαρκώς διαθέσιμο βλέμμα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]