Ο μύθος του ηλιοτροπίου συγκλόνισε τη Ληθώ απ` όταν ήταν ένα μικρό κοριτσάκι. Μια γυναίκα ερωτεύτηκε μια ουτοπία: τον Ήλιο. Μα οι θεοί τη λυπήθηκαν και αποφάσισαν να της χαρίσουν μία άλλη υπόσταση, η οποία ταίριαζε με την ιδιοσυγκρασία της. Γι` αυτό και τη μεταμόρφωσαν σε λουλούδι: το ηλιοτρόπιο. Η Ληθώ θαύμαζε το κορίτσι του μύθου, γιατί αποδείκνυε περίτρανα πως η πιο υψηλή τέχνη είναι η Αγάπη. Ένα δράμα που έζησε υπήρξε ο καταλύτης για να ενσωματωθεί με το κορίτσι του μύθου. Ο άνδρας που ερωτεύτηκε έγινε για εκείνη ο Ήλιος, κι εκείνη το Ηλιοτρόπιο... Αλλά δεν άντεξε τη φλόγα των αχτίδων του και μεταμορφώθηκε στ` αλήθεια σε λουλούδι... Μόνο που αυτό το λουλούδι φύτρωσε τις ρίζες του σ` άλλους τόπους· κανείς δεν ήξερε πού, σε ποια χώρα, σε ποια πατρίδα, σε ποια γη, γόνιμη ή άγονη... Ενήλικη πλέον, τώρα, λιώνει από το άλγος της νοσταλγίας, καθώς ανακαλεί την παιδική αθωότητα μες στην περήφανη πλήρωση του χρόνου. Η επιστροφή στον τόπο που τη γέννησε ζωντανεύει τις θύμησες. Χιλιάδες σπίθες από ξεστρατισμένες αισθήσεις ξαναβρίσκουν την οντότητά τους, ανασυνθέτουν το απολησμονημένο παρελθόν της. Μια ζωή πλανεμένη φανερώνεται. Οι κήποι, ωστόσο, με τα ηλιοτρόπια δεν είχαν πάψει κι ούτε θα έπαυαν ποτέ να ανθίζουν...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]