Αυτό που κάνει να ξεχωρίζει το κείμενο του Wolfgang Koeppen από άλλες ανάλογες περιηγητικές διηγήσεις είναι ότι βλέπει αυτά που, ως σήμερα ακόμη, δεν βλέπουν οι τουρίστες και αυτά δεν είναι ρομαντικά, «είναι τραγικά». Επιστρέφει κουβαλώντας όχι πια τα όνειρα, αλλά τις αναμνήσεις των ονείρων. Όμως τα όνειρα δεν παύουν να είναι η ωραιότερη κληρονομιά...
