Τα κείμενα που παρουσιάζονται εδώ είναι διδασκαλίες πνευματικής και ποιητικής συνάμα έμπνευσης, που ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ απηύθυνε στους συγκεντρωμένους μαθητές και καθηγητές, κατά τη διάρκεια των πρωινών συναθροίσεων για προσευχή και διαλογισμό, στο σχολείο του, στο Σαντινικετάν. Οι σελίδες αυτές αποτελούν ελάχιστο τμήμα της ογκώδους συλλογής με τίτλο «Σαντινικετάν», όπου έχει δημοσιευτεί το σύνολο της διδασκαλίας του. Στη Βεγγάλη θεωρείται από τα κορυφαία έργα του Ταγκόρ. Ο δάσκαλος αφήνει να μιλήσει ελεύθερα η ψυχή του και μεταδίδει σε κείνους που τον αγαπούν την εικόνα μιας τεράστιας και βαθιάς εσωτερικής εμπειρίας, η οποία εκφράζεται με μια μοναδική γλώσσα, ένα είδος αγνής ρυθμικής πρόζας με σπάνια παραινετική δύναμη.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
