«Υπάρχουν πεζογράφοι που συγγράφουν παρατηρώντας τον τριγύρω τους κόσμο, τους ανθρώπους που ζουν εν κοινωνία. Τέτοιοι ο Μπαλζάκ και ο Τολστόι. Και υπάρχουν πεζογράφοι που παρατηρούν και μελετούν τον μέσα τους κόσμο. Τέτοιοι ο Ντοστογιέφσκι και ο Κάφκα. Οι πρώτοι χαρίζουν στη γλώσσα τους αφηγήματα οριζόντια. Οι δεύτεροι κάθετα. Ο Τερζάκης, ανήκει, πιστεύω, στη δεύτερη κατηγορία στοχαστών. Χωρίς να καταφρονεί τον γύρω κόσμο -και τον κόσμο-, χωρίς να παραθεωρεί την εποχή του -και ποια εποχή-, ανάγει τελικά ολόκληρη τη λειτουργία του στοχασμού στην ίδια του την ύπαρξη. Γιατί από το στοχασμό αυτό τον καθημερινό και καθόλου τον `κυριακάτικο` που φέρει την ψυχρότητα μιας επισημότητας, κρέμεται η μοίρα της, η ίδια, το φως και το σκοτάδι της, η δικαίωσή της.
Κ. Ε. Τσιρόπουλος

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]