Ο Μπούτο ο ρινόκερος, ο Τάντορ ο ελέφαντας ή ο Νούμα το λιοντάρι μπορούσαν να περιδιαβαίνουν το δάσος χωρίς να προκαλούν το ενδιαφέρον του Άρχοντα της Ζούγκλας - αλλά όταν έρχονταν άνθρωποι ο Ταρζάν παρακολουθούσε προσεκτικά, γιατί από όλα τα πλάσματα του Θεού μόνο ο άνθρωπος φέρνει αλλαγή, διχόνοια και διαμάχη οπουδήποτε πατήσει το πόδι του. «. . . θα ξεπροβάλλει η ζούγκλα του Έντγκαρ Ράις Μπάρροουζ, καταδικιά του και σε μας χαρισμένη. Κι ανάμεσα από δέντρα τροπικά, μυστηριώδη, δέντρα με αλλόκοτους κορμούς και μαγικές φυλλωσιές, θα (δια)γραφεί κυρίαρχη του λέοντος, του τίγρη, του προϊστορικού μαχαιρόδοντα, στα αλλόμορφα ερείπια μιας μηδέποτε υπαρξάσης πολιτείας να βασιλεύει, η δεσποτική και επιβλητική, η αρχετυπικά αντρίκια, μορφή του Ταρζάν των Πιθήκων, Άρχοντα της Ζούγκλας.»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]