(. . .) Το αντικείμενο των σπουδών και στη συνέχεια των ερευνητικών μελετών και της πανεπιστημιακής διδασκαλίας του Κανελλόπουλου, ο εξαρχής και επίμονος προσανατολισμός του στην «αμιγέστερα» δυτικοευρωπαϊκή σκέψη και ο δια βίου διάλογός του με τα καθολικά προβλήματα του πολιτισμού και τα ριζικά υπαρξιακά ερωτήματα του ανθρώπου, η συμβολή του στην προσπάθεια ανάπτυξης συστηματικού φιλοσοφικού και γενικότερα θεωρητικού στοχασμού στον ελληνικό χώρο και φυσικά, η είσοδος (το 1935) και η αδιάπτωτη πενηντάχρονη παρουσία του στην πολιτική ζωή του τόπου, (. . .) αποτελούν υπερεπαρκείς λόγους εξήγησης του γεγονότος ότι η νεοελληνική λογοτεχνία δεν συγκαταλέγεται στα κύρια αντικείμενα της συγγραφικής ασχολίας του.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]