Η κατάσταση των εβραίων στην ιστορία της νεωτερικότητας απαιτείται να εξεταστεί σε όλη της την πολυπλοκότητα και συνεπώς σε όλη της τη δυσκολία. (. . .) Η έννοια του εβραίου ήταν σαφής όταν παρέπεμπε ταυτόχρονα σε μια ταυτότητα έθνους, λαού, θρησκείας. Από τότε που οι εβραίοι συμμετείχαν στην κουλτούρα των εθνικών και πήραν την ιδιότητα του πολίτη, η διάζευξη μεταξύ εβραίου και εθνικού απέκρυψε τη σύζευξη που είχε συντελεστεί ανάμεσα σ` αυτούς τους όρους, οι οποίοι είχαν γίνει συμπληρωματικοί αλλά και μπορούσαν να παραμένουν ανταγωνιστικοί με την ανάπτυξη του νεωτερικού (φυλετικού) αντισημιτισμού που διαδέχεται τον παλιό θρησκευτικό αντι-ιουδαϊσμό. Στο τέλος αυτού του δοκιμίου, χρειάστηκε να εξεταστεί η τραγωδία που προκάλεσε ο ναζισμός, από όπου γεννήθηκε το κράτος του Ισραήλ κι η έννοια του εβραίου πήρε μια νέα σημασία. Δυστυχώς η εγκατάσταση του Ισραήλ σε ισλαμική γη δημιούργησε μια νέα τραγωδία πλανητικής κλίμακας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]