Η φιλοσοφία των μελών του Κύκλου της Βιέννης μας ενδιαφέρει σήμερα επειδή είναι γόνιμη και ανοιχτή για περαιτέρω προβληματισμό. Ο Κύκλος αποτελεί για μας -πέρα από το καθαρά ιστορικό ενδιαφέρον- σημείο αναφοράς της φιλοσοφικής πρακτικής που καθιέρωσε: με τα γραπτά του, τις δραστηριότητες του, τις εκδηλώσεις του και τις ευρύτερες κοινωνικές παρεμβάσεις του, ο Κύκλος διαμόρφωσε το ακαδημαϊκό φιλοσοφικό κοινό του 20ου αιώνα, ενώ ταυτόχρονα το κατέστησε `απαιτητικό` ως προς τους τρόπους άσκησης της φιλοσοφικής δραστηριότητας. Έδειξε έμπρακτα πως συνεργαζόμαστε για να `διαβάσουμε` και να κάνουμε φιλοσοφία, πως διαλεγόμαστε με τις άλλες παραδόσεις (έστω και με τρόπο πολεμικό και συχνά `αγενή`): προσδιόρισε κανόνες και διαμόρφωσε κριτήρια, και έτσι επηρέασε τη φιλοσοφική πρακτική. Ζητούμενο της φιλοσοφικής πρακτικής είναι πάντοτε να εγκαθιδρύει μια στενή σχέση ανάμεσα στη φιλοσοφία, την κοινωνία και στην επιστήμη: αυτή τη σχέση θέλουμε να αποκαταστήσουμε και σήμερα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]