Ο πατέρας μου ήταν από την Αμμόχωστο και η μάνα μου από τη Μακεδονία. Αυτό με βοήθησε να διατηρήσω μια πλατιά εικόνα του ελληνικού ορίζοντα μεγαλώνοντας στο ανατολικότερό του σημείο», γράφει η συγγραφέας στο βιογραφικό της σημείωμα, και πράγματι η Μαραγκού έχει μια ικανότητα να σκιαγραφεί τον πλατύ αυτό ελληνικό κόσμο με μια απλότητα στη γραφή, αμεσότητα και ανθρωπιά. Η μοίρα της γυναίκας στη δύσκολη αυτή εποχή είναι ένα θέμα της που επανέρχεται στα διηγήματά της. Η γραφή της περιγράφει έναν κόσμο που δεν έχει τίποτε το αφηρημένο, όπου, όπως γράφει ο Αλέξης Ζήρας συνυπάρχουν η ανατολίτικη ραθυμία, η ηδυπάθεια και η αστραφτερή πνευματικότητα της δυτικής παράδοσης. Είναι ένας κόσμος που ζει απολαμβάνοντας την οριακή του κατάσταση: τη θερμή ιδιοσυγκρασία μαζί με την ανοιχτή σκέψη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]