"Τα τρένα παίζουν συμφωνίες του Μπετόβεν. (...) Αυτό το αίμα που τρέχει, αυτός ο σκοτεινός μετρονόμος των αρτηριών, αυτά τα θριαμβευτικά εμβατήρια, αυτοί οι νυχτερινοί σταθμοί και, την ημέρα, αυτές οι λευκές πόλεις, οι σχεδόν αραβικές, από κύβους, κόσμο και μιναρέδες στην όχθη μιας λουλακί θάλασσας, θα είναι τα διαλείμματα ενός ονειρικού θεάτρου όπου οι ηθοποιοί ερμηνεύουν αμετάφραστα δραματικά έργα."
28 Μαρτίου 1936. Ένα ταξίδι-πρόκληση. Ο Ζαν Κοκτώ μαζί με τον Μαρσέλ Χιλ, επιχειρούν ξανά το "Γύρο του Κόσμου σε ογδόντα ημέρες", ακολουθώντας τα ίχνη του Φιλέα Φογκ και του Πασπαρτού, των διάσημων ηρώων του Βερν. Ρώμη, Αθήνα, Κάιρο, Πεκίνο, Χονγκ-Κονγκ, Νέα Υόρκη, κάποιοι από τους εφήμερους σταθμούς. Πόλεις, τοπία και άνθρωποι εναλλάσσονται σ’ ένα καλειδοσκόπιο εικόνων, σχημάτων και χρωμάτων που γεφυρώνει την γραφικότητα με την εκκεντρική ομορφιά, το όνειρο με την πραγματικότητα. Ιστορικά μνημεία και κακόφημες συνοικίες. Άρωμα μαστίχας και μύρου στις υπαίθριες αγορές. Το Κομπακίρ, η περίφημη συνοικία του έρωτα στην Αλεξάνδρεια. Ο γρύλος Σπόρος, το ξεχωριστό δώρο μιας Αμερικανίδας θαυμάστριας. Η συνάντηση με τον Τσάρλι Τσάπλιν, το οικείο θαύμα αυτού του ταξιδιού.
