Σκοτεινά νερά οι γυναίκες
τα γέλια τους αστραπές στα τζάμια
Άλλες πάλι να σηκώνονται απ` τ` άγρια μεσάνυχτα
να γυρνάνε τα λόγια τους γύρω απ` το στόμα
με μια στρυφνή επιδεξιότητα
να τ` απιθώνουν επάνω στα πράγματα
να τα στριφογυρίζουν έπειτα να τα γυαλίζουν
κάνοντάς τα ασήμαντα
Κενά κομμάτια ζωής
