Ο Βερλαίν έγραψε ποιήματα μισοφώτιστα, όπου εκείνο που ενδιαφέρει δεν είναι η περιγραφή ή τα συναισθήματα αλλά οι εντυπώσεις και οι αισθήσεις· όχι το χρώμα αλλά η απόχρωση. Εγκαταλείποντας νωρίς τους παρνασσιακούς, συνδέθηκε με την ομάδα των decadents, αναγνωρίστηκε ως ένας από τους δημιουργούς του συμβολισμού, αλλά ουσιαστικά η ποιητική του πορεία ήταν μοναχική, έξω από συγκροτημένες ομάδες. Καλλιεργώντας ένα λυρισμό χαμηλόφωνο, μια ποίηση `διαλυτή στον αέρα`, όπως ειπώθηκε, δημιούργησε έργο προσωπικό, καθόλου εγκεφαλικό, όπου οι φωνές του έρωτα εναλλάσσονται με νοσταλγικές ονειροπολήσεις και η λαγνεία με τη θρησκευτική έκσταση. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
