Η μεγάλη αναδρομική έκθεση έργου του Νίκου Βαλσαμάκη, οργανωμένη από το Μουσείο Μπενάκη, είναι μια επανάληψη, άρα μια αναδημιουργία και ανασύσταση της πορείας του αρχιτέκτονα μέσα σε μια πεντηκονταετία ενεργούς πρωταγωνιστικής δράσης στην ελληνική αρχιτεκτονική. Η προσχεδιασμένη πορεία της έκθεσης συνάμα αντιστοιχεί και αναπαράγει την πορεία «εκεί έξω» του θαλερού και ακάματου αυτού αρχιτέκτονα, κάτι σαν τελετουργική αναπαράσταση, που έχει τη δυνατότητα και τη συνακόλουθη δύναμη να μεταπλάθει τη διαχρονικά συσσωρευμένη, πυρακτωμένη αρχιτεκτονική ύλη για να την «εκθέσει», μέσω μιας ενιαίας σύλληψης, στο κοινό που θα παρευρεθεί στο γεγονός. (. . .) Το έργο δεν εκτίθεται απλώς, αλλά παρατίθεται γραμμικά. (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]