Οι νεοκλασικές πόλεις δεν ταυτίζονται με μια συγκεκριμένη πολεοδομική μορφή στην Ελλάδα. Είναι «νεοκλασικές» επειδή σχεδιάστηκαν και χτίστηκαν σε μια ορισμένη ιστορική περίοδο (1830-1920), τότε που επικρατούσε η νεοκλασική αρχιτεκτονική. Η νεοκλασική πόλη είναι, κατά βάθος, μια νέα κατάσταση, ένας νέος τρόπος ζωής - είναι η καθαρή έκφραση του μοντέρνου πνεύματος τον 19ο αιώνα. Αντιπροσωπεύει τον εξευρωπαϊσμό και την πρόοδο, με εφαρμογή το αστικό περιβάλλον. Το πλούσια εικονογραφημένο αυτό βιβλίο βασίζεται σε επιτόπια έρευνα και φωτογράφιση και σε εκτενή μελέτη των σχετικών πηγών, από τις εφημερίδες και τα περιοδικά του 19ου αιώνα ως τις σύγχρονες μονογραφίες. Περιλαμβάνει επιλογή νεοκλασικών πόλεων από όλη την Ελλάδα, από εκείνες που προβάλλονται ως «νεοκλασικές πολιτείες» (Αθήνα, Πάτρα, Ναύπλιο και Ερμούπολη) έως άλλες, τα λεγόμενα «ιστορικά κέντρα», που συνδυάζουν τα νεοκλασικά χαρακτηριστικά με τα παραδοσιακά ίχνη (Σύμη και Πήλιο) ή, τέλος, πόλεις σε περιοχές που άργησαν να ενσωματωθούν στην Ελλάδα (Χανιά, Βόλος, Γιάννενα, Θεσσαλονίκη και Καβάλα). (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]