Οι μεγάλοι όλο μιλούν για τα βάσανα που έχουν. Δε ρώτησε, όμως, κανένας τι βάσανα έχουμε εμείς τα παιδιά. Βαριά σου λέω, ασήκωτα βάσανα. Να, είναι γιορτές, δε θέλεις τα δώρα σου; Θέλεις, μα ανεργία σου λένε οι μεγάλοι. Έχεις τη γιορτή σου, δε θέλεις δώρο; Θέλεις, μα ανεργία σου λένε οι μεγάλοι. Εμένα μου φέρνει πάντα δώρο ο νονός μου. Μα κι αυτός τώρα είναι άνεργος. Οι μεγάλοι, αν είχαν μυαλό, θα έβαζαν πέντ` έξι νονούς να σε βαφτίσουν. Έτσι, ο ένας τουλάχιστον δε θα ήταν άνεργος και θα είχες το δώρο σου. Και τότε, όπως τα σκεφτόμουν αυτά κι ήμουν απελπισμένος, άκου τι έγινε τότε...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
