Ο Αλέξης ζει έναν παράφορο έρωτα που του ανατρέπει τη ζωή. Χαμένος στο πάθος του, αγωνίζεται να ισορροπήσει ανάμεσα στη χαρά και τη θλίψη που του προσφέρει η αδιέξοδη σχέση με την Τερέζ. Ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη και μια τυχαία συνάντηση έρχονται ν` ανοίξουν νέο παράθυρο ελπίδας στη ζωή του. θα τον αφήσουν όμως τα φαντάσματα του παρελθόντος και οι αλήθειες των άλλων να βρει στο τέλος την ευτυχία;
`Τελικά τα δάκρυα ήταν δάκρυα θλίψης. Θυμήθηκε... Τουλάχιστον, έζησε όμορφα μιαν ολόκληρη μέρα χωρίς να την σκεφτεί. Η Τερέζ όμως, ήταν πάντα εκεί... Μια πληγή να αιμορραγεί κι ας πέρασαν τέσσερις ολόκληροι μήνες από την τελευταία τους συνάντηση. Να μπορούσε τέτοια ώρα ν` ανάψει χιλιάδες ήλιους να της δείξουν τον δρόμο που θα την έφερνε και πάλι κοντά του! Αφέθηκε να πονάει... Ήθελε γι` άλλη μια φορά να θρηνήσει την απώλεια. Να ξανανιώσει την ηδονή του πόνου... Γύρω του η μουσική κι ο κόσμος... Κι αυτός μόνος! Τόσο μόνος, που αισθάνθηκε τη βροχή της μοναξιάς του να γίνεται καταιγίδα. Μια καταιγίδα που ήταν έτοιμη να τον πνίξει...`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]