Τα διάφορα κείμενα που συνθέτουν αυτό το βιβλίο, που είναι μαζί και πολλαπλό και ενιαίο, θέτουν ερωτήματα στις μεγάλες «μεταμορφώσεις» του κόσμου.
Εν πρώτοις υπάρχει το ερώτημα για τον μακρύ δρόμο που οδήγησε την αρχαϊκή μυθολογία -διαμέσου της ελληνορωμαϊκής και ιουδαιοχριστιανικής παράδοσης- στη μοντέρνα και υπερμοντέρνα τεχνολογία. Το παρελθόν του ανθρώπου, το παρόν του και κυρίως το μέλλον του συνιστούν πρόβλημα: το ανθρώπινο όν προορίζεται να γνωρίσει μια αλλαγή.
Κατόπι είναι η περιπέτεια της επιστημονικής τεχνικής που έχει γίνει πλανητική, αυτή που διερευνάται. Έχοντας ξεκινήσει από την Ευρώπη, η τεχνο-επιστήμη οικουμενικοποιείται. Τι γίνεται όμως στην Ευρώπη; Σε τι κατάσταση βρίσκονται οι πιο σημαντικοί σχηματισμοί της; Έτσι τίθεται επίσης το ερώτημα του τέλους της τέχνης, μέσα σ` όλη της την ποιητική διάσταση. Μια ίδια δομή και μια ιστορία -που συνεπάγονται διαφορετικές και σύνθετες διαστάσεις- περιέχουν αυτό που είναι, που γίνεται, που ξεγίνεται. Εντέλει, αν η εποχή μας σημαδεύει ένα ορισμένο τέλος, ένα «κλείσιμο» , μας καλεί επίσης σ` ένα καινούργιο «άνοιγμα», που εδώ σκιαγραφείται.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]