Περνούσε κάθε μεσημέρι, έξω απ` το σπίτι μου, στον Πειραιά. Μαθήτρια, δεκαέξι Μαΐων, με μια γαλάζια, λαμπερή ποδιά, που έκρυβε ένα σωματάκι, όλο χυμούς και τρυφεράδα. Είχ` ένα προσωπάκι γλυκό, συμπαθητικό, με μεγάλα μάτια, φωτεινά, που έδιναν πολλές υποσχέσεις... Πολλές φορές, κοιταζόμασταν έντονα και με νόημα, χωρίς να μιλάμε, ο ένας στον άλλο.
