Η προφορική ιστορία στρέφει το φακό της έρευνας από την κεντρική σκηνή στην οποία διαδραματίζονται τα γεγονότα στο χώρο δράσης των κοινωνικών ομάδων φωτίζοντας τις αφανείς πλειοψηφίες που αποτελούν την κινητήρια δύναμη του ιστορικού γίγνεσθαι. Το σκοπό της επιτυγχάνει αξιοποιώντας την ανάγκη των ανθρώπων να διατηρήσουν ζωντανό το παρελθόν τους με την κατάθεση του προσωπικού τους μύθου - βιώματος. Συλλέγει, δηλαδή, τη λεκτικά δομημένη αφήγηση της ζωής τους, η οποία προϋποθέτει τη μνήμη από την οποία αντλεί το υλικό της. Μια ενεργό μνήμη, που ενισχύει την ανάγκη επικοινωνίας και της οποίας οι μηχανισμοί λειτουργούν ως στρατηγική επιβίωσης των ατόμων, στηρίζοντας την προσπάθειά τους να ταξινομήσουν τις αναμνήσεις τους προκειμένου να μπορέσουν να διαχειριστούν τις εμπειρίες τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]