Τα νερά μιλούν. Λένε το τραγούδι της ζωής στη γη και στο ανθρώπινο σώμα, ποτίζουν με την ουσία τους το χρόνο και τις μνήμες, καθορίζοντας έτσι τις διαδρομές της ύπαρξης.

Ποταμοί και λίμνες, πηγές, νάματα και κρήνες, νεροσυρμές, καταρράκτες και ρέματα, φωνές υδάτων πολλές, μυστικές και φανερές, ατέρμονες ή προσωρινές, μαρτυρούν πως το υγρό στοιχείο τους δεν είναι μόνο το απαραίτητο, πολύτιμο συστατικό της ζωής. Πλησμονή χαράς και ευτυχίας, καθώς τα νερά χύνονται στην ψυχή του ανθρώπου, θυμίζουν ότι θα τον συντροφεύουν πάντα στους στοχασμούς, τις αναζητήσεις και τα όνειρά του.

Τις φωνές των νερών, μαγευτικές και λυτρωτικές, τις μεταφέρουν στις σελίδες του "Λογοτεχνικού Ημερολογίου" σπουδαία κείμενα μεγάλων συγγραφέων μας, όπως ο Σολωμός, ο Παπαδιαμάντης, ο Παλαμάς, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Μυριβήλης, ο Ιωάννου και άλλοι δημιουργοί.