`Ξαφνικά ακούσαμε τις μηχανές. Μέσα από τα γυμνά δέντρα το είδαμε. Το τεράστιο τοξικό νέφος βρισκόταν εκεί, φωτισμένο τώρα από δεκαοκτώ ελικόπτερα, τεράστιο, σχεδόν πέρα από την αντίληψή μας, πέρα από το μύθο και τη φήμη, μια ταρασσόμενη φουσκωμένη μάζα σαν γυμνοσάλιαγκας. Έδειχνε να γεννάει τις δικές του εσωτερικές θύελλες. Ξεροί θόρυβοι και τινάγματα, αστραπές, φωτιές και μακριές αψιδωτές γραμμές χημικής φλόγας. Τα κλάξον ξεφώνιζαν και βογκούσαν. Τα ελικόπτερα πάλλονταν σαν τεράστιες οικιακές συσκευές. Καθόμασταν μαρμαρωμένοι στ` αυτοκίνητο, στο χιονισμένο δάσος, χωρίς να βγάζουμε άχνα. Το μεγάλο νέφος στις άκρες του αναταραγμένου του πυρήνα ασήμιζε κάτω από το φως των προβολέων. Προχωρούσε εφιαλτικά στο σκοτάδι σαν γυμνοσάλιαγκας. Τα ελικόπτερα στριφογύριζαν άσκοπα στις άκρες του. Συγκρινόμενα με το τρομακτικό του μέγεθος, τα ελικόπτερα έδιναν την εντύπωση πως συνόδευαν το νέφος σε μια εθνική διαφημιστική εκστρατεία για το θάνατο, μια εξόρμηση πολλών εκατομμυρίων, που συνοδεύεται από ραδιοφωνικές διαφημίσεις, αφισοκόλληση και καταιγισμό φιλμ στην τηλεόραση. Ξαφνικά το λαμπερό φως εντάθηκε και οι ήχοι των κλάξον δυνάμωσαν`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]