[...] Συγκεντρώνει εδώ τριάντα ένα παραμύθια από τη Μύκονο, τη Νάξο, τη Σύρο, την Τήνο, την Πάρο, την Αντίπαρο, την Κέα, τη Μήλο, τη Θήρα, την Αμοργό, την Κύθνο, ενώ στο επίμετρο του βιβλίου της παραθέτει οκτώ παραμύθια στο παραδοσιακό γλωσικό ιδίωμα κάθε νησιού, με σκοπό τη γνωριμία του αναγνώστη με τον κυκλαδίτικο ιδιωματικό λόγο, ο οποίος συνήθως αποσιωπάται ή μετατρέπεται στην κοινή νέα ελληνική, για λόγους ευκολίας, εμπορικότητας κλπ.
Αξίζει εδώ να αναφερθεί ότι οκτώ από τα παραμύθια αυτά προέρχονται από επιτόπιες καταγραφές, τα νησιά Σύρος, Κέα, Πάρος, Αντίπαρος και Νάξος, ενώ τα υπόλοιπα έχουν ανθολογηθεί από σχετικές δημοσιεύσεις, που με ευσυνειδησία παραθέτει η συγγραφέας στο τέλος του βιβλίου της.
[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)