Ένα πέπλο μυστηρίου κάλυπτε τη ζωή του παππού, και ειδικά τις συνθήκες θανάτου του. Πέθανε ή σκοτώθηκε; `Πέθανε` μας είπε κάποια στιγμή η μάνα μου. Πως πέθανε; Επέμεινα. Θέλαμε να μάθουμε. Μετά από λίγο καιρό, άλλαξαν τροπάρι: `Σκοτώθηκε`. Ναι, αλλά αν σκοτώθηκε, τι διάολο είχε συμβεί; Γιατί δεν μας έλεγαν; Με την πίεση των μεγαλύτερων εγγονών, η μάνα μου αναγκάστηκε μετά από καιρό να παραδεχτεί ότι δεν σκοτώθηκε αλλά τον σκότωσαν. Οπότε τα ερωτήματα έγιναν ακόμη πιο βασανιστικά: Ποιοι, πως, και γιατί τον σκότωσαν;
Αυτό πάντως δεν ήταν το μόνο ζήτημα για το οποίο είχαμε απορίες· είχαμε απορίες και για τον θείο Μάνθο, τον άντρα της θείας Φιλίτσας. Γιατί δεν είναι μαζί μας ο θείος Μάνθος; Ο πατέρας μου είναι εδώ, ο πατέρας του Κωστή επίσης, ο πατέρας του Γρηγόρη όμως που είναι; Εμείς οι νεότεροι δεν τον ξέραμε καν. Μήπως δεν ζει; Που είναι τώρα; Μας πήρε καιρό να μάθουμε.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]