Μέσα σ` αυτή την τέλεια ημέρα, όπου τα πάντα ωριμάζουν και όπου δεν κιτρινίζει μόνον το σταφύλι, μια φωτισμένη ματιά έπεσε πάνω στο βίο μου. Κοιτούσα πίσω, κοιτούσα μακριά μπροστά, και ποτέ μου δεν παρατήρησα τόσο πολλά καλά πράγματα μαζί. (. . .) Γιατί να μην είμαι ευγνώμων για ολόκληρο τον βίο μου; Έτσι, λοιπόν, θ` αφηγηθώ τον βίο μου στον εαυτό μου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
