Το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα, μια μυθική γενιά σφράγισε με τη ζωή και το πάθος της τον αγώνα του Νέου Ελληνισμού για εθνική ολοκλήρωση και κοινωνική προκοπή. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος αποτελεί έναν από τους πιο διακεκριμένους εκπροσώπους αυτής της γενιάς. Οργανωτικός νους της Επανάστασης στο Γουδί (1909), κορυφαίος επιτελικός της εξόρμησης του 1912-1913 και της νίκης στο μακεδονικό μέτωπο (1918), γενικός επιτελάρχης της λαμπρής περιόδου της μικρασιατικής εκστρατείας, ο Πάγκαλος ξεχώρισε τις τραγικές ώρες της Καταστροφής δημιουργώντας το «Θαύμα του Έβρου» ανασυγκροτώντας τον ηττημένο στρατό και επιβάλλοντας μια έντιμη ειρήνη. Αλλά και στην ταραγμένη περίοδο του Μεσοπολέμου, η κατασυκοφαντημένη κυβέρνησή του αποτέλεσε μοναδικό παράδειγμα χρηστής διοίκησης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο στρατός που έγραψε το έπος του 1940-41 συγκροτήθηκε κατά κύριο λόγο με βάση το εξοπλιστικό πρόγραμμα της κυβέρνησης Παγκάλου. Η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας είναι καιρός να επιβληθεί πλέον των ιδεολογικών σκοπιμοτήτων. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]