«Τι μας διδάσκει η κουβανική επανάσταση; Ότι η επανάσταση είναι εφικτή». Πουθενά δεν διερευνώνται με τέτοια ειλικρίνεια και διαύγεια, τα ζητήματα επαναστατικής στρατηγικής που αντιμετωπίζουν οι άνδρες και οι γυναίκες στην πρώτη γραμμή των αγώνων στη Λατινική Αμερική, όπως στην Πρώτη και στη Δεύτερη Διακήρυξη της Αβάνας. Οι διακηρύξεις αυτές παρουσιάστηκαν από τον πρωθυπουργό της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο και υιοθετήθηκαν από συνελεύσεις του Κουβανικού λαού το 1960 και το 1962 όπου συμμετείχαν ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Οι δυο αυτές διακηρύξεις συνιστούν μια ασυμβίβαστη καταδίκη της ιμπεριαλιστικής καταλήστευσης και «της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο», καταδεικνύοντας τη δύναμη της μεγάλης μάζας της εργαζόμενης ανθρωπότητας που «έχει αρχίσει να πορεύεται». Παραμένουν και σήμερα επαναστατικά μανιφέστα αγώνα του εργαζόμενου λαού ανά τον κόσμο.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
