Προσωρινή απασχόληση, κατ` επάγγελμα δανεισμός εργαζομένων, ευκαιριακή απασχόληση, απασχόληση μέσω πρακτορείων, αποτελούν μερικούς από τους όρους που χρησιμοποιούνται για να χαρακτηρισθεί εκείνη η ιδιαίτερη μορφή εργασιακής σχέσης στην οποία ο εργαζόμενος δεν προσλαμβάνεται από τον εργοδότη για να απασχοληθεί στη δική του επιχείρηση, αλλά στην επιχείρηση ενός άλλου ή άλλων προσώπων, με τα οποία αυτός ο εργοδότης συνάπτει συμβάσεις παραχώρησης προσωπικού.
Η προσωρινή απασχόληση, δηλαδή η μορφή απασχόλησης που στηρίζεται στον κατ` επάγγελμα δανεισμό εργαζομένων, αποτελώντας μία κοινωνική πραγματικότητα κυρίως από τη δεκαετία του 1990, αναγνωρίζεται και ρυθμίζεται τελικά από την έννομη τάξη μας με τις ρυθμίσεις του ν. 2956/2001. Η χώρα μας έτσι ακολούθησε τον ίδιο δρόμο που είχαν πριν από αυτήν διαβεί όλες σχεδόν οι υπόλοιπες δυτικές χώρες, άλλες πριν από δεκαετίες και άλλες επίσης πρόσφατα.
Και βέβαια ο αριθμός των προσωρινώς απασχολουμένων στην Ελλάδα δεν είναι εντυπωσιακός. Υπολογίζεται περίπου στο 1% του εργατικού δυναμικού. Δεν υπάρχει όμως αμφιβολία ότι η προσφυγή στην προσωρινή απασχόληση αυξάνει συνεχώς και μάλιστα με έντονους ρυθμούς, οπότε δικαιολογείται και η σχετική νομοθετική παρέμβαση και η επιστημονική ενασχόληση για την αποκάλυψη των νομικών πτυχών που περικλείει. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο και το γεγονός ότι η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στην πρόσφατη Πράσινη Βίβλο για τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα εντάσσει στα προς διαβούλευση ζητήματα και την προσωρινή απασχόληση. Όπως επίσης δεν είναι τυχαίο και το γεγονός ότι η πρόταση προς ψήφιση σχετικής κοινοτικής Οδηγίας παραμένει πάντοτε στην επικαιρότητα. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]