Στη γη της Μορρύλου έζησαν Μακεδόνες την εποχή του Φιλίππου Β`. Έχτισαν την πόλη και το ιερό του Ασκληπιού. Οι άνθρωποι της ξεχώριζαν για την εργατικότητά τους σε όλη την πεδιάδα της Αμφαξίτιδας. Το γόητρο και τη φήμη της η πόλη τα όφειλε στον έντιμο άρχοντά της και στον ξεχωριστό στρατηγό, απεσταλμένο του βασιλιά. Η καθημερινή ζωή των κατοίκων κυλούσε με την εργασία, ενώ ο ερωτάς και η διασκέδαση έβρισκαν το χρόνο να τρυπώνουν στη ζωή τους. Κάθε εβδομάδα επισκέπτονταν όλοι τους την υγρή γειτόνισσα, την Πικρολίμνη. Το κέφι, ο χορός και το τραγούδι τους της πλημμύριζαν την ψυχή. Έτσι χτίστηκε η φιλία τους. Όμως, όταν η ζήλια των γειτόνων κάνει την εμφάνισή της, πόλεμος ξεσπά. Όλα αλλάζουν στη Μόρρυλο. Το αίμα ρέει, η πείνα θερίζει τα σώματα και ο νους σαλεύει. Οι Μορρύλιοι αναγκάζονται να αναδιπλωθούν και τότε όλα αλλάζουν. . . Ως πότε άραγε;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]