Πώς διαλέγεται σήμερα, στην εποχή του οικονομικού ιμπεριαλισμού και της παγκοσμιοποιημένης αισθητικής του, το ατομικό με το συλλογικό, και σε ποιο βαθμό επιτρέπεται στα λαϊκά στρώματα να αυτοκαθορίζονται και να διαμορφώνουν τους όρους της ζωής τους και την κοσμοθεωρία τους; Τι απέγινε η οικείωση των κοινωνιών αλληλοαναγνώρισης και τι απέμεινε από τις εσωγενείς τελετουργίες που στοίχειωναν τα χαρμόσυνα και τα λυπητερά περάσματα του φυσικού και του κοινωνικού χρόνου; Πώς χειραγωγείται σήμερα, στην εποχή της αναγνωσιμότητας, η ζωή των λαϊκών στρωμάτων και πώς διαχειρίζονται αυτή τη χειραγώγηση οι νέου τύπου διανοούμενοι, δηλαδή τα στελέχη των ηγεμονικών μηχανισμών; Τελικά τι ήταν ο λαός του λαϊκού πολιτισμού και με ποιες τεχνικές λειτουργούσε ο πολιτισμός του ως σύστημα προφορικού πολιτισμού; Είναι παλαιά και νέα ζητήματα μελέτης και κατανόησης του λαϊκού πολιτισμού που πραγματεύεται το παρόν βιβλίο σε ανοιχτό διάλογο με τη Θεωρία της Λογοτεχνίας, με την Κοινωνική Ανθρωπολογία, με την Ιστορία ως Ιστορική Ανθρωπολογία και ως Μικροϊστορία.