Τούτη η νουβέλα περιγράφει τον αναπάντεχα παράφορο έρωτα ενός άντρα για μια γυναίκα. Μπλεγμένος ο ήρωας στο νοσηρό παιχνίδι της μοναξιάς, της φαντασίωσης και της θλίψης συνδεδεμένης μ` ένα διάχυτο ερωτισμό, καταφεύγει στην αναζήτηση του «αληθινού» εαυτού του ως τον μοναδικό δρόμο εσωτερικής λύτρωσης. Μπροστά στην αίσθηση του επερχόμενου θανάτου θα καταλάβει ότι είναι «αρκετά νεκρός», «αρκετά ξένος» για να πει στον εαυτό του, ότι, «η ζωή είναι τελικά μια φάρσα», παρατηρώντας δίπλα του έναν καθημερινό άνθρωπο της απάνθρωπης μεγαλούπολης. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
